บทที่ ๕ การเดินทางของความรัก                 ข้าถือตะกร้าขนมเดินนำหน้าอย่างอ้อยอิ่ง เมื่อมีโอกาสได้อยู่ตามลำพังกับผู้หญิงที่พึงใจข้าก็ต้องถือโอกาสอยู่ด้วยกันให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ อำแดงศรีหาบขนมเดินตามโดยแสดงสีหน้าหงุดหงิ

บทที่ ๓ แรกสบตาข้าก็รัก…                 หลังจากข้าโดนผีหลอกที่คลองพระโขนงจนจับไข้หัวโกร๋นนอนซมอยู่หลายวัน พออาการดีขึ้นก็พอดีกับเรือนหลังใหม่ที่บ้านท่าแร้งสร้างเสร็จเรียบร้อย เช้าวันหนึ่งข้าจึ่งนำอาหารไปทำบุญที่วัดเพื่

บทที่ ๒ เรื่องสยองที่คลองพระโขนง                 พุทธศักราช ๒๔๐๔ เปนปีที่ชีวิตของข้าต้องเจอกับการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง อาทิเช่น ย้ายไปอยู่เรือนหลังใหม่ที่บ้านท่าแร้ง แถวบางเขน  ได้เจออำแดงศรีที่บ้านอยู่แถวนั้น แลได้พบกับเ