บทที่ ๘ สามทิดผู้รู้ใจ                วันต่อมาข้ารู้สึกเหนื่อยตั้งแต่เช้า เพราะมีแขกมาเยี่ยมมากมายหลายคน ชาวบ้านใกล้เคียงก็มาร่วมงานกันบ้างแล้ว โรงครัวที่มีชาวบ้านมาช่วยกันทำอาหารเลี้ยงแขกก็วุ่นวายไปทั่ว โชคดีที่มีน้าปริงคอยช