บทที่ ๖ เทพวิบัติกลายร่างเปนกามเทพ                 เช้าวันต่อมาข้าลืมตาตื่นอย่างไม่เต็มใจนัก ด้วยเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ แต่พอนึกถึงหน้าอำแดงศรีขึ้นมาข้าก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปตลาด มองไปที่ห้องของน้าปริงซึ่งน่าจะยังไม่ตื่น

บทที่ ๕ การเดินทางของความรัก                 ข้าถือตะกร้าขนมเดินนำหน้าอย่างอ้อยอิ่ง เมื่อมีโอกาสได้อยู่ตามลำพังกับผู้หญิงที่พึงใจข้าก็ต้องถือโอกาสอยู่ด้วยกันให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ อำแดงศรีหาบขนมเดินตามโดยแสดงสีหน้าหงุดหงิ